Οι μυρμηγκιές του πέους είναι μικρές αναπτύξεις που βρίσκονται στην ακροποσθία, το φρενίτιδα, τα βλεφαρίδες ή τον άξονα του πέους. Ονομάζονται επίσης κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Προκαλεί την παθολογία του ιού του θηλώματος ορισμένων στελεχών, η οποία είναι επιρρεπής σε επαναλαμβανόμενες εκδηλώσεις και δεν αποβάλλεται ποτέ πλήρως από το σώμα.
Αιτίες σχηματισμού κονδυλωμάτων στο πέος στους άνδρες
Οι κονδυλωμάτων είναι ιογενείς αυξήσεις που προκαλούνται από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος. Ο HPV είναι μια μεγάλη ομάδα παθογόνων μικροοργανισμών. Υπάρχουν περίπου 100 στελέχη αυτού του παθογόνου. Επίσης, αυτοί οι ιοί χωρίζονται σε διαφορετικές κατηγορίες ανάλογα με το επίπεδο ογκογονικότητας.
Σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις, περίπου το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει μολυνθεί με τον ένα ή τον άλλο τύπο ιού θηλώματος. Τα παθογόνα ζουν πολύ λίγο στο εξωτερικό περιβάλλον και πεθαίνουν γρήγορα. Τις περισσότερες φορές μεταδίδονται μέσω σεξουαλικής επαφής, λιγότερο συχνά στην καθημερινή ζωή ή από μητέρα σε παιδί. Οι ιικοί παράγοντες εντοπίζονται στο επιφανειακό στρώμα των βλεννογόνων και της επιδερμίδας.
Όσον αφορά τα κονδυλώματα στο πέος στους άνδρες, τα στελέχη 6 και 11. τα προκαλούν. Αυτοί οι ιοί είναι υπεύθυνοι για τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Αυτοί είναι υπό όρους μη ογκογονικοί τύποι, οι οποίοι σπάνια μπορούν να προκαλέσουν κακοήθεια νεοπλασμάτων.
Για να εισέλθει ο ιός στο σώμα, απαιτείται άμεση επαφή του μολυσμένου δέρματος ή του βλεννογόνου με υγιές δέρμα. Αυτό συμβαίνει συνήθως κατά τη διάρκεια του σεξ χωρίς προστασία. Ο κίνδυνος μόλυνσης αυξάνεται εάν υπάρχουν μικροτραυματισμοί στην επιφάνεια του σώματος - εκδορές, ρωγμές, γρατσουνιές. Ο ιός διαπερνά αυτές τις βλάβες ιδιαίτερα εύκολα και γρήγορα.
Ο πολλαπλασιασμός του HPV εμφανίζεται στα βαθιά στρώματα του δέρματος μέσα στα κύτταρα της ανθρώπινης επιδερμίδας. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, τα επιθηλιακά κύτταρα κινούνται προς τα πάνω με ιικούς παράγοντες. Έτσι, ο ιός του θηλώματος φτάνει στην επιφάνεια του δέρματος και προκαλεί ταχεία χαοτική ανάπτυξη των επιδερμικών κυττάρων. Αυτό οδηγεί στο σχηματισμό κονδυλωμάτων στο πέος.
Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ιού του θηλώματος είναι ότι μπορεί να παραμείνει σε κατάσταση "αδρανής" για μεγάλο χρονικό διάστημα στα βαθιά στρώματα του χόρι. Διάφοροι παράγοντες μπορούν να προκαλέσουν την πρόοδό του. Για παράδειγμα, αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, υποθερμία, λήψη αντιβιοτικών, άγχος, υπερβολική εργασία, κακή διατροφή, ανεπάρκεια βιταμινών, ορμονική ανισορροπία και πολλά άλλα.
Ωστόσο, ακόμη και όταν ο ιός είναι λανθάνων, ένα άτομο είναι δυνητικά επικίνδυνο όσον αφορά τη μετάδοση του HPV σε συνεργάτες. Γνωρίζοντας τις αιτίες των κονδυλωμάτων στο πέος, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτοί οι σχηματισμοί μπορούν να εμφανιστούν τόσο σε εφήβους που πρόσφατα άρχισαν να κάνουν σεξ όσο και στους ηλικιωμένους.
Συμπτώματα και τύποι κονδυλωμάτων στο πέος
Στους περισσότερους άνδρες ασθενείς, οι κονδυλωμάτων στο πέος, κατά κανόνα, δεν εκδηλώνονται με κανέναν τρόπο. Τις περισσότερες φορές σχηματίζονται σε μέρη επιρρεπή σε τραυματισμό κατά τη συνουσία. Επομένως, τα νεοπλάσματα μπορούν να βρεθούν στο κεφάλι, το φρενίτιδα, την ακροποσθία. Λιγότερο συχνά, εμφανίζονται στον κορμό του πέους και στο όσχεο, στους όρχεις.
Οι κονδυλωμάτων στο πέος συνήθως μοιάζουν με μικρές αναπτύξεις με ροζ, μπεζ, λευκή σκιά μεγέθους 2-30 mm. Μπορούν να είναι μονές ή αδέσποτες σε ομάδες, σχηματίζοντας νεοπλάσματα παρόμοια με ένα κομπλέ.
Στη φάση της ενεργού ανάπτυξης, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα αποτυγχάνει, τα κονδυλώματα στο πέος μπορεί να προκαλέσουν φαγούρα, κάψιμο στην πληγείσα περιοχή. Επίσης, μερικές φορές τα νεοπλάσματα είναι αισθητά κατά τη συνουσία. Στην κανονική κατάσταση, αυτές οι αυξήσεις είναι ανώδυνες και δεν προκαλούν σημαντική ενόχληση.
Συχνά, τα κονδυλώματα δεν επηρεάζουν μια περιορισμένη περιοχή των γεννητικών οργάνων, αλλά σε μεγάλες περιοχές. Ως εκ τούτου, συχνά κονδυλώματα στο κεφάλι του πέους εξαπλώνεται σταδιακά σε όλη την περιοχή της βουβωνικής χώρας, επηρεάζοντας τον πρωκτό.
Οι τύποι κονδυλωμάτων στο πέος εξαρτώνται από το στέλεχος του ιού που μολύνει τον άνδρα, καθώς και από τη θέση του.
Ας εξετάσουμε τους κύριους τύπους τους:
- Στη ζώνη της ακροποσθίας, τα νεοπλάσματα έχουν την εμφάνιση φυματίων με ελαφρύτερη σκιά από το δέρμα. Μερικές φορές έχουν ένα λεπτό πόδι. Αρχικά, εμφανίζονται μεμονωμένα κονδυλώματα, με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να σχηματιστούν ομάδες κονδυλωμάτων γεννητικών οργάνων.
- Στο frenum, οι κονδυλωμάτων μοιάζουν με μικρά λευκά οζίδια με χαοτική διάταξη.
- Οι ακροχορδώνες στο κεφάλι του πέους μοιάζουν με ανοιχτό ροζ δακτύλου. Συνήθως σχηματίζουν συστάδες παρόμοια με ταξιανθίες μπρόκολου.
- Ογκοί Giant Buschke-Levenschein μπορεί μερικές φορές να σχηματιστούν στον άξονα του πέους. Είναι πολλά κονδυλώματα που έχουν μεγαλώσει μαζί. Πρόκειται για μια σπάνια αλλά επικίνδυνη παθολογία που είναι γεμάτη κακοήθη εκφυλισμό, καθώς τα κύτταρα του νεοπλάσματος είναι επιρρεπή σε ταχεία μετάλλαξη.
Εάν εντοπιστούν ύποπτες αναπτύξεις στο πέος, ένας άντρας θα πρέπει να συμβουλευτεί αμέσως έναν ειδικό. Ο ουρολόγος εξετάζει και παίρνει συνέντευξη από τον ασθενή. Εκτός από το πέος, ο ουρολόγος πρέπει να εξετάσει το όσχεο, την περινιακή περιοχή και τη βουβωνική χώρα. Συνήθως μια οπτική εξέταση αρκεί για τη διάγνωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να παραπέμψει τον άνδρα για πρόσθετες εξετάσεις.
Για να προσδιοριστεί το στέλεχος του παθογόνου και ο κίνδυνος καρκινογένεσης, ο ασθενής πρέπει να δωρίσει αίμα για εξέταση PCR. Επίσης, εάν το frenum έχει υποστεί βλάβη, μπορεί να χρειαστεί μια διαδικασία κρεατοσκόπησης για να προσδιοριστεί η παρουσία κονδυλωμάτων στην ουρήθρα.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι τα κονδυλώματα στο κεφάλι του πέους και το όσχεο μπορεί να είναι παρόμοια με νεοπλάσματα διαφορετικής φύσης. Για παράδειγμα, η πάπλωση στο δεύτερο στάδιο της σύφιλης χαρακτηρίζεται επίσης από την εμφάνιση μικρών νεοπλασμάτων. Για να αποκλειστούν άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, είναι επίσης απαραίτητο να εξεταστούν για συχνές σεξουαλικές λοιμώξεις - σύφιλη, HIV, χλαμύδια, τριχομονάσεις κ. λπ.
Κίνδυνος κονδυλωμάτων στο πέος στους άνδρες
Αρχικά, οι κονδυλωμάτων στο πέος αντιπροσωπεύουν μάλλον ένα αισθητικό ελάττωμα παρά μια σοβαρή παθολογία που απειλεί την υγεία ενός άνδρα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να υποβληθούν σε θεραπεία. Εάν αφήσετε την ασθένεια να συνεχίσει την πορεία της, στο μέλλον μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρά προβλήματα.
Ο κίνδυνος αυτών των νεοπλασμάτων είναι ο εξής:
- Ανάπτυξη της διάπλασης.Σε αυτήν την κατάσταση, η ακροποσθία συντήκεται με την κεφαλή του πέους. Εξαιτίας αυτού, μπορεί να προκύψουν προβλήματα με την κανονική εκκένωση σπέρματος, παθογόνα συσσωρεύονται στο χώρο κάτω από την ακροποσθία και μπορεί να εμφανιστούν φλεγμονώδεις διεργασίες.
- Φλεγμονή του κεφαλιού, του κορμού του πέους.Αυτή η παθολογία είναι μια επιπλοκή της παραπάνω κατάστασης, όταν τα βακτήρια διεισδύουν κάτω από την ακροποσθία και εξαπλώνονται περαιτέρω.
- Διαβρώσεις στα γεννητικά όργανα.Τις περισσότερες φορές αναπτύσσονται ως αποτέλεσμα συστηματικού τραυματισμού των κονδυλωμάτων στο πέος. Αυτό συμβαίνει κατά τη σεξουαλική επαφή, το ξύρισμα, φορώντας σφιχτά εσώρουχα.
- Εκφυλισμός νεοπλασμάτων σε καρκινικούς όγκους.Αυτό είναι σπάνιο, αλλά υπάρχει πιθανός κίνδυνος, ειδικά εάν οι κονδυλωμάτων στο πέος συχνά έχουν υποστεί βλάβη.
Επίσης, μην ξεχνάτε ότι τα ενεργά νεοπλάσματα είναι επικίνδυνα όσον αφορά τη μόλυνση των συντρόφων. Επιπλέον, ακόμη και τα προφυλακτικά δεν είναι πάντα σε θέση να προστατεύσουν ένα άτομο από μόλυνση.
Μέθοδοι θεραπείας για κονδυλώματα πέους
Επειδή η εμφάνιση κονδυλωμάτων στο πέος σχετίζεται άμεσα με μια γενική μείωση της ανοσίας, τότε η θεραπεία αυτής της παθολογίας πρέπει να είναι περίπλοκη και συνδυασμένη. Βασικά, σε σχέση με τα νεοπλάσματα, χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι καταστροφής. Για την αύξηση της ανοσίας και την καταστολή του ιού, χρησιμοποιούνται φάρμακα.
Τρόποι αφαίρεσης κονδυλωμάτων στο πέος
Οι οργανικές και χημικές μέθοδοι έκθεσης χρησιμοποιούνται για την απομάκρυνση των κονδυλωμάτων στο πέος. Αξίζει να θυμόμαστε ότι αυτές οι αυξήσεις από μόνες τους είναι εξαιρετικά σπάνιες και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να αφαιρεθούν εάν ένας άντρας προσπαθεί να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο επιπλοκών.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να απαλλαγείτε από κονδυλώματα στο πέος:
- Καταστροφή λέιζερ.Η ακτίνα λέιζερ εξατμίζεται υγρό από τη συσσώρευση, στεγνώνει, καλύπτεται με κρούστα και πέφτει μετά από μερικές ημέρες. Κατά κανόνα, δεν παραμένουν ίχνη στον τόπο θεραπείας. Η διαδικασία είναι ανώδυνη, σπάνια οδηγεί σε υποτροπές και επιπλοκές.
- Κατάργηση Cryo.Το υγρό άζωτο, το οποίο έχει χαμηλή θερμοκρασία, εφαρμόζεται στραμμένο προς το νεόπλασμα και οδηγεί στην κατάψυξη και τον επακόλουθο θάνατό του. Μετά την επεξεργασία, σχηματίζεται μια κρούστα στο χώρο της συσσώρευσης, η οποία εξαφανίζεται επίσης μετά από λίγες ημέρες μαζί με τον υπόλοιπο σχηματισμό.
- Ακτινοχειρουργική αφαίρεση.Το νεόπλασμα επηρεάζεται από ραδιοκύματα, τα οποία καταστρέφουν τον ιστό ανάπτυξης. Αυτός είναι ένας από τους πιο ακριβείς, αποτελεσματικούς και ασφαλείς τρόπους για την απομάκρυνση των κονδυλωμάτων στο πέος. Μετά την αφαίρεση ραδιοκυμάτων, δεν υπάρχει ίχνος στο δέρμα.
- Ηλεκτροπηξία.Σε μια συγκεκριμένη συχνότητα, εφαρμόζεται ένα ρεύμα στο ηλεκτρόδιο, το οποίο καταστρέφει το σχηματισμό. Αυτή η διαδικασία για την αφαίρεση κονδυλωμάτων στο πέος μπορεί να οδηγήσει σε εγκαύματα και στη συνέχεια σε ουλές. Επομένως, συνταγογραφείται με προσοχή.
- Χειρουργική εκτομή.Εάν το κονδυλώματος στο πέος είναι πολύ μεγάλο, η τεχνική κοπής με νυστέρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ακραίες περιπτώσεις. Όμως σπάνια καταφεύγουν σε μια τέτοια επέμβαση, καθώς υπάρχει κίνδυνος σοβαρής αιμορραγίας και εξάπλωσης μόλυνσης. Επίσης, ενδείκνυται μια πλήρης κυκλική εκτομή της ακροποσθίας για εκτεταμένες βλάβες με κονδυλώματα.
Ο γιατρός μπορεί επίσης να διατάξει χημική αφαίρεση. Η διαδικασία πραγματοποιείται με τη χρήση φαρμάκων καυτηριασμού.
Φάρμακα για κονδυλώματα του πέους
Για να εξαλειφθεί ο κίνδυνος επανεμφάνισης των κονδυλωμάτων στο κεφάλι του πέους ή σε άλλα μέρη των γεννητικών οργάνων, είναι απαραίτητο να προσέξετε την αύξηση της ανοσίας, καθώς και την καταστολή του ιού στο σώμα. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται διάφορες ομάδες φαρμάκων - αντιιικά και ανοσορυθμιστικά.
Επίσης, με τον HPV, είναι σημαντικό να διεγείρετε τις άμυνες του σώματος, οι οποίες, για κάποιο λόγο, βρίσκονται σε κατάσταση κατάθλιψης. Η ανοσία θα καταπολεμήσει ενεργά το παθογόνο και θα μειώσει τον κίνδυνο επανεμφάνισης κονδυλωμάτων στο πέος.
Λαϊκές θεραπείες για κονδυλώματα στο πέος
Εάν σκέφτεστε πώς να θεραπεύσετε τα κονδυλώματα του πέους, τότε μπορείτε να βρείτε βοήθεια στην παραδοσιακή ιατρική. Ωστόσο, να θυμάστε ότι πρέπει να χρησιμοποιήσετε αυτές τις τεχνικές μόνο μετά από συμβουλή του γιατρού σας. Η αυτοθεραπεία μπορεί να είναι τουλάχιστον μάταια, και στη χειρότερη περίπτωση, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές.
Τα ακόλουθα εργαλεία είναι δημοφιλή:
- Έλαιο τσαγιού.Ισχυρός φυτικός αντιιικός παράγοντας που βοηθά στην καταστολή της παθογόνου δραστηριότητας. Είναι απαραίτητο να τρίβετε την ουσία στα κονδυλώματα στο κεφάλι του πέους αρκετές φορές την ημέρα, κάθε μέρα μέχρι να εξαλειφθεί εντελώς η ανάπτυξη.
- Πρόπολη.Ένα άλλο φυσικό φάρμακο που βοηθά στην αντιμετώπιση ιών. Για να αφαιρέσετε τα κονδυλώματα στο πέος, απλώστε την ουσία στις αναπτύξεις πριν πάτε για ύπνο κάθε μέρα για 10-14 ημέρες.
- Λευκό αυγού.Πρέπει να παίρνετε ακατέργαστη πρωτεΐνη και να λιπαίνετε το νεόπλασμα πολλές φορές την ημέρα.
- Επιτραπέζιο ξύδι.Το οξύ διαβρώνει ενεργά τους παθολογικούς ιστούς και, ως εκ τούτου, πρέπει να είστε προσεκτικοί με αυτό, ώστε να μην βλάψετε γειτονικές υγιείς περιοχές. Πρέπει να λιπαίνετε προσεκτικά και στραμμένα.
- Χυμός Rowan.Η όξινη ουσία περιέχει φυτοκτόνα που έχουν αντιιικά αποτελέσματα. Λιπάνετε καθημερινά με φρέσκα υγρά κονδυλώματα στο πέος.
Οι παραπάνω συνταγές είναι κατάλληλες μόνο εάν γνωρίζετε με βεβαιότητα ότι αντιμετωπίζετε τον HPV και ότι το νεόπλασμα είναι μικρό και μονό. Διαφορετικά, δεν μπορείτε να κάνετε χωρίς ειδική θεραπεία.
Πρόληψη κονδυλωμάτων στο πέος
Η έγκαιρη θεραπεία των κονδυλωμάτων του πέους μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο επιπλοκών και επανεμφάνισης στο μέλλον. Είναι επίσης ένας τρόπος να αποφύγετε τη μετάδοση του ιού στον σεξουαλικό σας σύντροφο.
Μία από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους πρόληψης είναι ο εμβολιασμός με ειδικούς πολυσθενείς εμβολιασμούς. Ενεργούν κατά παθογόνων τύπων 6, 11, 16 και 18 - ακριβώς εκείνων που προκαλούν την εμφάνιση κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων.
Παρόλο που ένα προφυλακτικό δεν μπορεί να εγγυηθεί 100% προστασία έναντι του HPV, θα πρέπει να χρησιμοποιείται καθώς μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης κατά 20-30%. Συμπεριλαμβανομένου, προστατεύει από άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις.
Εάν ένας άνδρας έχει ήδη μολυνθεί με HPV, τότε είναι απαραίτητο να τηρείτε τους κανόνες ενός υγιούς τρόπου ζωής για να μειώσετε τον κίνδυνο κονδυλωμάτων στο πέος. Είναι σημαντικό να καταστείλετε έγκαιρα την επιδείνωση των χρόνιων παθήσεων, να τρώτε σωστά, να ασκείτε σωματική δραστηριότητα και να διατηρείτε την ασυλία σε κατάσταση «έτοιμη για μάχη».