Θεραπεία του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων - αποτελεσματικοί τρόποι

ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων

Ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων, η θεραπεία του οποίου θα εξετάσουμε σε αυτήν τη δημοσίευση, είναι μια πολύ κοινή ασθένεια. Υπάρχουν περισσότεροι φορείς αυτού του ιού από τους ανθρώπους που δεν έχουν προσβληθεί από τον HPV. Μέχρι σήμερα, έχουν αναπτυχθεί διάφορες μέθοδοι θεραπείας αυτής της νόσου. Συμβατικά χωρίζονται σε δύο ομάδες: συντηρητικές και καταστρεπτικές μεθόδους θεραπείας.

Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, δεν είναι δυνατόν να καταστραφεί εντελώς ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων. Τα μέσα και οι μέθοδοι της σύγχρονης ιατρικής μπορούν μόνο να σταματήσουν την ανάπτυξη του ιού, να αφαιρέσουν τα θηλώματα που έχουν εμφανιστεί και να αποτρέψουν την έξαρση της νόσου, οδηγώντας στο σχηματισμό νέων θηλωμάτων.

Ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων, αφού εγκατασταθεί στο σώμα, παραμένει σε αυτό για μια ζωή. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί, ενεργοποιείται, με αποτέλεσμα νεοπλάσματα στο δέρμα.

Θεραπεία του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων με συντηρητικές μεθόδους

Η συντηρητική θεραπεία του HPV αποτελείται από ένα σύνολο μέτρων που αποσκοπούν στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος και στην καταστολή της ανάπτυξης του ιού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό είναι αρκετό και δεν απαιτείται η χρήση λειτουργικών μεθόδων.

Σπουδαίος:ένα θετικό αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν η θεραπεία συνταγογραφηθεί από ειδικό. Η αυτοθεραπεία σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να γίνει. Το καθήκον του γιατρού είναι να πραγματοποιήσει ιατρική εξέταση του ασθενούς με τον περαιτέρω διορισμό μιας ατομικής πορείας θεραπείας.

Συνήθως, φάρμακα με βάση την ιντερφερόνη συνταγογραφούνται για τη θεραπεία του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων. Αυτή η ουσία, η οποία καταστέλλει την ανάπτυξη ιών, παράγεται από ένα υγιές σώμα σε επαρκείς ποσότητες. Αλλά με την αποδυνάμωση της ανοσίας, είναι απαραίτητη η αύξηση της συγκέντρωσης αυτής της ουσίας στο αίμα. Το φάρμακο απορροφάται στην κυκλοφορία του αίματος, αρχίζοντας να επηρεάζει το σώμα.

Επίσης, στο πλαίσιο της θεραπείας των θηλωμάτων με συντηρητικές μεθόδους, σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδείκνυται η χορήγηση συγκεκριμένων αντιιικών φαρμάκων.

Σε πολλές περιπτώσεις, η χρήση ειδικών κρεμών, πηκτωμάτων και σπρέι αποδεικνύεται ότι καταστρέφει τον ιό στους τοπικούς ιστούς. Υπό ορισμένες συνθήκες, η χρήση τους οδηγεί σε νέκρωση των ιστών που επηρεάζονται από τον ιό, γεγονός που καθιστά δυνατή την εγκατάλειψη της χρήσης καταστροφικών μεθόδων θεραπείας.

Θεραπεία του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων με καταστροφικές μεθόδους

Οι καταστροφικές θεραπείες στοχεύουν στην άμεση καταστροφή των ιστών που επηρεάζονται από τον ιό. Αυτές οι μέθοδοι μπορούν να χωριστούν κατά προσέγγιση σε δύο ομάδες: χημικές, φυσικές.

Οι χημικές μέθοδοι αντιμετώπισης των θηλωμάτων περιλαμβάνουν την αφαίρεση ιστών που έχουν προσβληθεί από ιούς χρησιμοποιώντας χημικά. Σήμερα, έχουν αναπτυχθεί αρκετές ομάδες φαρμάκων για την απομάκρυνση των θηλωμάτων σε διαφορετικές περιοχές.

Υπάρχουν αρκετές φυσικές μέθοδοι για την αφαίρεση των θηλωμάτων. Οι πιο διαδεδομένες μέθοδοι είναι η ηλεκτροπηξία, η κρυοδόμηση, η ακτινοχειρουργική, η θεραπεία με λέιζερ.

Η ηλεκτροπηξία περιλαμβάνει την αφαίρεση των θηλωμάτων χρησιμοποιώντας ηλεκτρικό ρεύμα υψηλής συχνότητας. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό και έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματική. Έχει όμως και μειονεκτήματα. Πρώτα απ 'όλα, πρόκειται για οδυνηρές αισθήσεις μετά την επέμβαση, οι οποίες επιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η κρυοδόμηση, επίσης μια ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος αντιμετώπισης των θηλωμάτων, δίνει στον ασθενή λιγότερη ενόχληση. Η μέθοδος βασίζεται στην κατάψυξη των προσβεβλημένων ιστών χρησιμοποιώντας υγρό άζωτο. Η επούλωση των ελκών που σχηματίζονται ως αποτέλεσμα της κρυο -καταστροφής συμβαίνει μέσα σε μία έως δύο εβδομάδες. Ταυτόχρονα, κανένα ίχνος δεν παραμένει στο δέρμα.

Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αφαίρεση των θηλωμάτων του δέρματος. Εάν είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε θηλώματα στον τράχηλο, αυτή η μέθοδος δεν χρησιμοποιείται, λόγω της αναποτελεσματικότητάς της σε αυτή την περίπτωση.

Η πιο βέλτιστη μέθοδος αντιμετώπισης του ανθρώπινου θηλώματος ως προς την αποτελεσματικότητα, την ανώδυνη κατάσταση και τη διάρκεια της μετεγχειρητικής περιόδου είναι η αφαίρεση των θηλωμάτων με λέιζερ. Η μέθοδος βασίζεται στη χρήση χειρουργικού λέιζερ.

Η ιδιαιτερότητα της μεθόδου είναι ότι αμέσως μετά την αφαίρεση των προσβεβλημένων ιστών, το λέιζερ σφραγίζει τα αιμοφόρα αγγεία, γεγονός που εμποδίζει την πιθανότητα αιμορραγίας. Αυτή η μέθοδος δεν προκαλεί επιπλοκές ή ουλές. Η διάρκεια της περιόδου αποκατάστασης είναι ένας μήνας.

Υπάρχει μια άλλη σύγχρονη μέθοδος αφαίρεσης θηλωμάτων - ακτινοχειρουργική. Αυτή η μέθοδος βασίζεται στη χρήση ειδικού εξοπλισμού που κόβει τον κατεστραμμένο ιστό εκθέτοντάς τον σε ισχυρά ραδιοκύματα υψηλής συχνότητας.

Παρά την επιτυχή χρήση στην ιατρική των σύγχρονων μεθόδων που περιγράφονται παραπάνω, η χειρουργική αφαίρεση των θηλωμάτων εξακολουθεί να είναι ευρέως δημοφιλής. Perhapsσως αυτή είναι η πιο οδυνηρή μέθοδος, που περιλαμβάνει μακρά μετεγχειρητική περίοδο. Αλλά σε πολλές περιπτώσεις, φαίνεται η εφαρμογή αυτής της συγκεκριμένης μεθόδου. Για παράδειγμα, η χειρουργική αφαίρεση θηλωμάτων στον τράχηλο χρησιμοποιείται στην ογκολογία.

Περίοδος ανάρρωσης

Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για την αφαίρεση των θηλωμάτων, πρέπει να ακολουθηθούν ορισμένα μέτρα μετά την επέμβαση. Συμπεριλαμβανομένου, εμφανίζεται άφθονη κατανάλωση αλκοόλ, προσκόλληση σε ένα φειδωλό σχήμα.

Επίσης, απαιτούνται ολοκληρωμένα μέτρα για τη μείωση της συγκέντρωσης του ιού των θηλωμάτων στο σώμα. Συνήθως, για το σκοπό αυτό, συνταγογραφείται η χορήγηση φαρμάκων που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Θυμηθείτε ότι η αφαίρεση θηλωμάτων στο δέρμα ή τους βλεννογόνους δεν εξαλείφει την παρουσία αυτού του ιού στο σώμα. Για να αποφευχθεί ο εκ νέου σχηματισμός θηλωμάτων, είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, να επισκέπτεστε τακτικά έναν γιατρό.