Δεν γνωρίζει κάθε άτομο ότι το ακανθοκυτταρικό θηλώμα είναι το αποτέλεσμα μιας ιογενούς νόσου. Εκτός από αισθητικό πρόβλημα, η ασθένεια μπορεί να βλάψει σοβαρά την υγεία, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου. Ο όγκος μπορεί να «μεγαλώσει» σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος και να επηρεάσει τα εσωτερικά όργανα.
Τι είναι το ακανθοκυτταρικό θηλώμα και η δομή του
Η απάντηση στην ερώτηση: «Τι είναι; » είναι ένα καλοήθη νεόπλασμα. Τα κύρια σημεία εντοπισμού περιλαμβάνουν το πρόσωπο, τον λαιμό και τους βλεννογόνους. Εάν η παθολογία δεν αντιμετωπιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να γίνει κακοήθης. Εξωτερικά, ένα επίπεδο θηλώμα μοιάζει με κρεατοελιά σε σχήμα κύκλου. Το χρώμα μπορεί να ποικίλλει από σάρκα έως βαθύ καφέ. Οι γιατροί αποκαλούν το πλακώδες θηλώμα με υπερκεράτωση το πιο κοινό. Εμφανίζεται κυρίως σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, μερικές φορές σε άτομα 30-35 ετών.
Αιτίες και πηγές μόλυνσης
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να μολυνθείτε από ακανθοκυτταρικό θηλώμα του δέρματος, μερικοί από αυτούς είναι απλοί και δεν προκαλούν καμία ανησυχία:
- Σεξουαλική επαφή οποιασδήποτε προέλευσης: κολπική, στοματική, πρωκτική.
- Καθημερινή επαφή (χειραψία). Θεμελιώδης εδώ είναι η παρουσία ανοιχτών πληγών.
- Επισκέψεις σε δημόσιους χώρους με υψηλά επίπεδα υγρασίας: πισίνα, σάουνα.
- Παραβίαση των προτύπων προσωπικής υγιεινής.
Αυτός ο τύπος θηλωμάτων διαγιγνώσκεται σε άτομα με χαμηλό επίπεδο ανοσίας που έχουν πολλές περιστασιακές σεξουαλικές επαφές.
Η διείσδυση ενός ιού σε ένα υγιές σώμα δεν σημαίνει ότι θα εμφανιστούν θηλώματα στο εγγύς μέλλον. Αυτό συμβαίνει μόνο όταν μειώνεται η ανοσία. Κύριοι λόγοι:
- Παρουσία κακών συνηθειών: αλκοολισμός, κάπνισμα, παράνομα ναρκωτικά, κακής ποιότητας διατροφή.
- Δυσλειτουργία του πεπτικού συστήματος.
- Δερματικές ασθένειες;
- Ηλικιωμένη ηλικία;
- Κληρονομική προδιάθεση;
- Έκθεση τρίτων σε χημικές ουσίες.
Το οισοφαγικό θηλώμα εμφανίζεται σχεδόν αμέσως μετά από μια αποτυχία. Σχηματίζεται στη γλώσσα, στα χείλη, στο εσωτερικό του στόματος, στον οισοφάγο και στα έντερα.
Γιατί είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο;
Ο κύριος κίνδυνος είναι ότι το θηλώμα με υπερκεράτωση εξελίσσεται σε καρκίνο σε περισσότερο από το 60% των περιπτώσεων. Εάν η ανάπτυξη σχηματιστεί στο αναπνευστικό σύστημα, υπάρχει κίνδυνος σταδιακής έλλειψης οξυγόνου, που οδηγεί σε θάνατο. Όταν εμφανίζεται μια ανάπτυξη στα έντερα, μπορεί να εμπλακεί λόγω της έκθεσης στα κόπρανα. Με το ακανθοκυτταρικό θηλώμα του οισοφάγου, υπάρχει κίνδυνος φλεγμονής και αιμορραγίας λόγω κατανάλωσης στερεάς τροφής ή αλκοόλ χαμηλής ποιότητας.
Συμπτώματα και διάγνωση
Τα συμπτώματα του σχηματισμού ακανθοκυτταρικού θηλώματος είναι λίγα και ασαφή. Αρχικά ελέγχεται η περιοχή με την ανάπτυξη. Τα περισσότερα άτομα μπερδεύουν τις δερματικές αναπτύξεις ως κονδυλώματα και δεν τους δίνουν σημασία, ελπίζοντας ότι θα εξαφανιστούν με την πάροδο του χρόνου. Το νεόπλασμα αναπτύσσεται και αναπτύσσεται πολύ αργά και η φλεγμονή εμφανίζεται πολύ σπάνια.
Οι εστίες εκδήλωσης εμφανίζονται κυρίως στις πιο λεπτές περιοχές του δέρματος. Αυτή είναι η περιοχή των βλεφάρων, ο λαιμός, το στήθος. Εάν επηρεαστεί το βλέφαρο, μπορεί να προκληθεί βλάβη στον επιπεφυκότα.
Το νεόπλασμα μεγαλώνει και αναπτύσσεται σταδιακά, το μέσο μέγεθός του είναι από 0, 3 έως 1, 5 εκατοστά. Το χρώμα του νεοπλάσματος είναι διαφορετικό και μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου από χρώμα σάρκας σε μωβ.
Το να μαζέψετε, να πιέσετε ή να κόψετε ένα πλακώδες θηλώμα είναι επικίνδυνο· μια μόλυνση μπορεί να εισέλθει σε μια ανοιχτή πληγή.
Δεν υπάρχουν ειδικά διαγνωστικά μέτρα για την ανίχνευση της παρουσίας του ιού. Αρχικά, μια οπτική εξέταση του όγκου πραγματοποιείται από έναν θεραπευτή. Στη συνέχεια, γράφει παραπομπές σε άλλους ειδικούς: έναν δερματολόγο, έναν γυναικολόγο. Το ραντεβού γίνεται ανάλογα με τη θέση του θηλώματος. Εάν εντοπίζεται στο εξωτερικό μέρος του δέρματος, η διάγνωση μπορεί να καθοριστεί αμέσως. Εάν η ανάπτυξη είναι μέσα στο σώμα, συνταγογραφείται ακτινοσκόπηση.
Εάν επηρεαστεί το ορθό, ο γιατρός ψηλαφίζει το νεόπλασμα· ο τράχηλος της μήτρας είναι σαφώς ορατός χρησιμοποιώντας γυναικολογικό γυαλί.
Υπάρχουν ορισμένες υποχρεωτικές διαδικασίες:
- Βιοψία;
- Ανάλυση αίματος;
- Εξέταση PCR.
Εάν είναι απαραίτητο, ο θεράπων ιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει πρόσθετες διαγνωστικές μεθόδους.
Θηλώματα του οισοφάγου
Οι κύριες θέσεις για το σχηματισμό του ακανθοκυτταρικού θηλώματος του οισοφάγου είναι η γλώσσα, τα χείλη και ο στοματικός βλεννογόνος. Ο ιός μπορεί να συνοδεύεται από σχηματισμό μικρών ελκών και κνησμό.
Με τα θηλώματα στα χείλη, το πρώτο πράγμα που εμφανίζεται είναι πρήξιμο και δυσφορία κατά το φαγητό. Εάν η πληγείσα περιοχή είναι κατεστραμμένη, εμφανίζεται αίμα. Η ανάπτυξη μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα και να προκαλέσει καρκίνο των χειλιών.
Με θηλώματα του οισοφάγου, τα συμπτώματα του οποίου εμφανίζονται κυρίως στο αρσενικό μισό του πληθυσμού. Τα αίτια της νόσου μπορεί να είναι η κακή διατροφή, η κακής ποιότητας τρόφιμα και οι κακές συνήθειες. Η κύρια θέση του όγκου στον οισοφάγο είναι το μεσαίο τμήμα του. Το μέγεθος του καθενός είναι από 1-2 χιλιοστά έως 3-4 εκατοστά, μακρόστενο σχήμα, σε κοτσάνι. Ο ασθενής σημειώνει πόνο στο στομάχι, ρέψιμο, υπερβολική σιελόρροια και ένα εξόγκωμα στο λαιμό. Η διάγνωση γίνεται με ακτινογραφία και οισοφαγοσκόπηση.
Σημάδια σχηματισμών στο στόμα και στο λάρυγγα
Με το ακανθοκυτταρικό θηλώμα του λάρυγγα, βλάπτει τον ασθενή να φάει, να καταπιεί και μερικές φορές ακόμη και να αναπνέει. Μερικές φορές υπάρχουν δυσκολίες στην ομιλία. Το μέγεθος της ανάπτυξης είναι μικρό, μίσχο. Εάν ανακαλυφθεί νεόπλασμα σε ένα παιδί, η θεραπεία δεν ξεκινά αμέσως, συμβαίνει να υποχωρεί από μόνη της. Εάν δεν καταπολεμήσετε την ασθένεια στην ενήλικη ζωή, μπορεί να εκφυλιστεί σε κακοήθη όγκο.
Η εμφάνιση ακανθοκυτταρικού θηλώματος της γλώσσας δεν εκδηλώνεται με κανέναν τρόπο στην αρχή. Οι λευκές, στο χρώμα της σάρκας αυξήσεις αρχίζουν να εκδηλώνονται μόνο εάν ο ασθενής τις έχει τραυματίσει με κάποιο τρόπο. Μετά από μερικές εβδομάδες, εμφανίζεται κακοσμία, φαγούρα, κάψιμο και έλκη.
Τα συμπτώματα στον λάρυγγα στους ενήλικες μπορεί να ποικίλλουν, ανάλογα με τη γενική κατάσταση του σώματος και τον βαθμό ανάπτυξης της νόσου. Μπορεί να υπάρχει πονόλαιμος, ένα εξόγκωμα στη μύτη, δυσφορία, συμφόρηση, κνησμός. Εάν έχει σχηματιστεί μια ανάπτυξη στο διάφραγμα, αυξάνεται σταδιακά σε όλους τους ρινικούς κόλπους, διαταράσσοντας τις φυσιολογικές διαδικασίες εισόδου και εξόδου οξυγόνου.
Συμπτώματα σχηματισμών σε οικεία μέρη
Με το ακανθοκυτταρικό θηλώμα του τραχήλου της μήτρας, υπάρχει πολύ υψηλός κίνδυνος η καλοήθης κατάσταση του νεοπλάσματος να μετατραπεί σε καρκίνο. Συχνά αυτή η διαδικασία συνοδεύεται από διάβρωση και κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων.
Στο στάδιο της έναρξης, της αρχικής ανάπτυξης, ο ιός δεν έχει κανένα σύμπτωμα. Σταδιακά εμφανίζεται κνησμός και κάψιμο στην πληγείσα περιοχή και με την πάροδο του χρόνου εμφανίζεται μια συνεχής κατάσταση ενόχλησης. Η απαλλαγή είναι δυνατή. Το θηλώμα ανιχνεύεται κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης ρουτίνας από γυναικολόγο και μπορεί να συνταγογραφηθεί κολποσκόπηση. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μια γυναίκα μπορεί να παρουσιάσει μείωση του επιπέδου ανοσίας της και, κατά συνέπεια, την εμφάνιση θηλωμάτων. Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνιστάται η άμεση αφαίρεση.
Αν μιλάμε για το ουρογεννητικό σύστημα, το πιο προβληματικό μέρος για τις γυναίκες είναι το ορθό. Δεν υπάρχουν συμπτώματα στο αρχικό στάδιο, μετά εμφανίζεται πόνος, κνησμός, πυώδης έκκριση και αίμα στα κόπρανα. Η διάγνωση μπορεί να γίνει μετά από διαδικασία ψηλάφησης. Στο 90% των περιπτώσεων όταν εμφανίζεται αυτού του είδους το νεόπλασμα, οι γιατροί σας στέλνουν να κάνετε εξετάσεις για σύφιλη.
Μέθοδοι θεραπείας και αφαίρεσης
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς αναζητούν θεραπεία όταν τα συμπτώματα είναι ήδη σοβαρά. Απαγορεύεται να συνταγογραφήσετε θεραπεία για τον εαυτό σας ή να προσπαθήσετε να αφαιρέσετε το θηλώμα. Η αφαίρεση πραγματοποιείται με διάφορους τρόπους:
- Κρυοθεραπεία με χρήση υγρού αζώτου.
- Χειρουργική επέμβαση;
- Αφαίρεση με ρεύμα υψηλής συχνότητας.
- Αφαίρεση λέιζερ;
- Λειτουργία με ραδιομαχαίρι.
Το οισοφαγικό θηλώμα απαιτεί πρόσθετη εξέταση· κατά συνέπεια, η θεραπεία μπορεί να διαρκέσει περισσότερο.
Μετά τη διαδικασία αφαίρεσης, η ουλή είναι πρακτικά αόρατη. Αλλά δεν υπάρχει 100% εγγύηση ότι ο όγκος δεν θα εμφανιστεί ξανά. Χωρίς την κατάλληλη πρόληψη, ο ιός θα ξυπνήσει ξανά και θα εμφανιστούν αυξήσεις. Μετά τη θεραπεία, ο ασθενής συνταγογραφείται μια πορεία αντιιικών φαρμάκων, βιταμινών και ανοσοτροποποιητών. Είναι σημαντικό να αποκατασταθεί το επίπεδο της γενικής ανοσίας όσο το δυνατόν πιο επιτυχημένα. Ακόμα κι αν ο ιός παραμείνει στο σώμα, θα τον περιέχει, αποτρέποντας το σχηματισμό θηλωμάτων. Συνιστάται η πλήρης εξάλειψη των κακών συνηθειών.
Θεραπεία με λαϊκές θεραπείες
Το ακανθοκυτταρικό θηλώμα, όπως όλα τα άλλα είδη αναπτύξεων, σχηματίζεται κυρίως σε ηλικιωμένους. Η χειρουργική επέμβαση αντενδείκνυται για πολλά από αυτά. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο θεράπων ιατρός συμβουλεύει να στραφείτε στην παραδοσιακή ιατρική. Τα πιο προτεινόμενα μέσα είναι:
- Φρεσκοστυμμένος χυμός πατάτας. Μάθημα - 2 μήνες, πάρτε 100 ml, 2 φορές την ημέρα.
- Χυμός Celandine. Μάθημα - 4 εβδομάδες, η πληγείσα περιοχή λιπαίνεται με υγρό αρκετές φορές την ημέρα.
- Φρέσκο σκόρδο. Η καθαρισμένη φέτα στερεώνεται στην ανάπτυξη με αυτοκόλλητο σοβά για 2-3 ώρες.
Τα φύλλα σταφίδας, η ρίζα γλυκόριζας, η τσουκνίδα, το λεμονόχορτο, το πλαντάνι, το σκόρδο, τα παντζάρια και τα καρότα χρησιμοποιούνται ενεργά στην παρασκευή φαρμακευτικών αφεψημάτων. Εκτός από τη λήψη φαρμακευτικών ενώσεων εσωτερικά, μπορείτε να προετοιμάσετε σαλάτες και σούπες από φαρμακευτικά φυτά και λαχανικά.
Πρόληψη και πρόγνωση
Οι κύριες προληπτικές μέθοδοι είναι:
- Έγκαιρη αναζήτηση ιατρικής βοήθειας.
- Κατάλληλη διατροφή;
- Εξάλειψη όλων των κακών συνηθειών.
Το θήλωμα του οισοφάγου, της ουροδόχου κύστης και του τραχήλου της μήτρας «ανταποκρίνεται» καλά στη φυσική παραδοσιακή ιατρική. Η αντιμετώπισή τους είναι επίσης ελαφρώς διαφορετική από την παραδοσιακή· απαιτεί επίσης περισσότερο χρόνο.
Μετά τη χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης, η αποκατάσταση μπορεί να προχωρήσει διαφορετικά και μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές. Βασικά, οι προβλέψεις είναι πάντα ευνοϊκές. Το ποσοστό των θανάτων είναι ελάχιστο. Εάν η διαδικασία σχηματισμού καρκινικών κυττάρων έχει ήδη ξεκινήσει, το ποσοστό επιβίωσης είναι 30-35%.
Εάν αναζητήσετε έγκαιρα ιατρική βοήθεια, η πλήρης θεραπεία είναι κατά 90% πιθανή και η βλάβη των μαλακών ιστών είναι ελάχιστη. Οι καρκινικοί όγκοι αφαιρούνται επίσης με επιτυχία και η διαδικασία εκφυλισμού μπορεί να σταματήσει.